Van 1961 tot en met 1966 waren ‘de jongens’ zoals ze door de mensen om hen heen genoemd werden continu ‘on tour’. In de loop van 1965 begonnen ze dit vervelend te vinden: ze werden steeds slechtere muzikanten omdat ze zichzelf nauwelijks konden horen en werden alle plichtplegingen helemaal zat! In 1966 besloten ze op te houden met optreden.

Eight Days A Week – The Touring Years is een documentaire over die jaren. Op de plaat ‘Live At The Hollywood Bowl’ hoor je een van de beste live bands ooit: door het gehuil en gegil van het publiek konden ze zichzelf nauwelijks horen, de band speelt strak en compact, de (meer)zang is bij tijd en wijle briljant! Ze deden ook het eerste stadio concert ooit in Shea Stadium. Weer zonder monitor en zonder PA…

Wij gaan zodra we kunnen met zijn vieren naar de  bios!